Neden reddederiz?

Hiç düşündünüz mü neden hemen reddederiz?

Bilmediğimiz ve korktuğumuz şeyleri reddetmez miyiz?

Bakın pandemiye!

Başlarda tam bir bilinmezlik içeriyordu. Gerçi şimdi de tam bilinmiyor ya.

Yeryüzünde hali hazırda yaşayan insanların tümü böyle bir durumla ilk defa karşılaştı.

Bilim insanından, pilotuna, öğretmeninden öğrencisine.

Peki ilk tepki neydi?

Hemen reddettik. Olmaz dedik. Uydurma dedik.

Zaman geçtikçe öğrenmeye ve detaylara hakim olmaya başladık. İşte o zaman, reddeden sayısı azalmaya başladı. Korku yerini önlem almaya bıraktı.

Hele ki aşılar ortaya çıktı. O zaman yeniden reddetmeye başladık. Yine bilmiyor ve korkuyorduk.

Zaman içinde yine bilgilerimiz artıp, deneyimlerimiz ve uygulamalar çoğalınca bu reddetme hali azalmaya başladı.

Aslında, reddetmek bizi ayakta ve dinç tutar. Sorgulamaya ve gerçeğe ulaşma çabamıza yardımcı olur.

Gerçeğe ulaşmaya başlayınca reddetme durumumuz azalır.

Şimdi ise MRNA aşılarını reddetme egilimindeyiz.

Çünkü yeterince bilgi sahibi değiliz ve korkuyoruz.

Bu konudaki bilgiler gelişip deneyimler arttıkça reddetme duygumuz azalacaktır.

Bilmediğimiz şeylerden korkarız. Korktuğumuz için de kabullenmekte zorlanırız.

Bu, aslında gelişmenin de önünü açar. Çünkü bilinmeyeni bilinir hale getirmek için çalışırız.

Korkularımızı ortadan kaldırmak için çalışırız.

Yeni doğan çocukları düşünün. Bir bilinmezliğe doğmuştur ve korkuyordur. Ağlar.

Ancak annesinin yanına götürüldüğünde onun kokusu ve teması ile bildiği bir alandadır. Güvendedir. Dolayısı ile artık rahatlamıştır.